Yeni sayfanın başlığı
Bazen mum ışığında yemek yenilen iki kişilik bir masada, bazen şarıl şarıl yağan bir yağmurun altında, bazen ise olup olmadık bir yerde karşımıza çıkar seni seviyorum cümlesi. Ağzımızdan değil de yüreğimiz
den gelir onun sesi. Hapsedilmek istense de kimse durduramaz onu. “Ben buradayım.” demek ister, kendini açığa vurabilmek için çırpınır durur. Bulduğu en ufak bir fırsatta ise dile gelir.Seni seviyorum! Seni seviyorum! Seni seviyorum!
Kimi zaman düşünmeden, çekinmeden ortaya atıveririz bu iki kelimeyi. Kimi zaman ise söylemek isteriz de dillendiremeyiz bir türlü. İkisinin de ayrı ayrı sorumlulukları, telaşları var aslında. Söylesen bir dert, söylemesen bir dert…
Söylemesen içinde kalacak, “keşke söyleseydim, belki…” cümlesi zihninden gitmeyecek bir türlü. Belki… Keşke… Bu iki kelimeyle yaşanır mı ömür boyu?
Seni seviyorum desen, söyledikten sonra esiri olacaksın o iki kelimeden oluşan cümlenin. Seni seviyorum demek hiçbir zaman yeterli olmayacak çünkü. Seni seviyorum dediğin kişi senden daha fazlasını .isteyecek. En azından bunu tavırlarınla, davranışlarınla belli etmeni isteyecek. Yani her şey bitmiş olmayacak seni seviyorum demekle.
Seni seviyorum! Neden beni seviyorsun? Benim hangi özelliğimi seviyorsun? Seni bana çeken sevimli yüzüm mü yoksa karakterim mi? Seni seviyorum çünkü, çünkü ile başlayan cümleler isteyecekler.
Seni seviyorum demek sadece ufak bir başlangıç aslında.
Sevmek, karşındakinin uğruna her şeyi yapabilmek, bütün zorlukları göze alabilmektir. Fakat asıl sevmek, sevdiğinle bir bütün olabilmektir. Onun diğer yarısı olabilmektir. Sen ve ben değil “biz” olabilmektir.
Sevmek sadece seni seviyorum demek değildir. Sadece seni seviyorum diyen zaten sevmemiştir ya da sevmesini bilmemiştir.
Sevgi, saygı, güven, sadakat… Her şeyin temeli olan dört faktör.
Seven insan karşındakine değer veren kimsedir. Ona karşı yalan söylemeyen değil, ondan hiçbir şeyi gizlemeyendir. Ve ömrünün sonuna kadar aldığı her nefeste sevdiğinin adını fısıldayabilecek kişidir.
Sadece seni seviyorum demek hiçbir zaman yetmiyor işte. Bunu karşındakine söyleyebilmek ne kadar güzel olsa da asıl güzel olan belli edebilmek sevdiğini.
Sevgiyi karşındakine hissettirebilmek önemli.
Bizler beklentilerimizi kısıtlayamayan, onları doyuramayan kişileriz. Hiçbir zaman yetinmeyiz iki kelimeyle, yetinmek istemeyiz.
Seni seviyorum cümlesi anlıktır ve o an için bizi göklere uçurur. Ama bize asıl mutluluğu yaşatan davranışlarla birlikte gelen seni seviyorum cümlesidir. Sıcak bir tebessüm yeter de artar belki de…
Bazen mum ışığında yemek yenilen iki kişilik bir masada, bazen şarıl şarıl yağan bir yağmurun altında, bazen ise olup olmadık bir yerde karşımıza çıkar seni seviyorum cümlesi. Ağzımızdan değil de yüreğimiz
den gelir onun sesi. Hapsedilmek istense de kimse durduramaz onu. “Ben buradayım.” demek ister, kendini açığa vurabilmek için çırpınır durur. Bulduğu en ufak bir fırsatta ise dile gelir.Seni seviyorum! Seni seviyorum! Seni seviyorum!
Kimi zaman düşünmeden, çekinmeden ortaya atıveririz bu iki kelimeyi. Kimi zaman ise söylemek isteriz de dillendiremeyiz bir türlü. İkisinin de ayrı ayrı sorumlulukları, telaşları var aslında. Söylesen bir dert, söylemesen bir dert…
Söylemesen içinde kalacak, “keşke söyleseydim, belki…” cümlesi zihninden gitmeyecek bir türlü. Belki… Keşke… Bu iki kelimeyle yaşanır mı ömür boyu?
Seni seviyorum desen, söyledikten sonra esiri olacaksın o iki kelimeden oluşan cümlenin. Seni seviyorum demek hiçbir zaman yeterli olmayacak çünkü. Seni seviyorum dediğin kişi senden daha fazlasını .isteyecek. En azından bunu tavırlarınla, davranışlarınla belli etmeni isteyecek. Yani her şey bitmiş olmayacak seni seviyorum demekle.
Seni seviyorum! Neden beni seviyorsun? Benim hangi özelliğimi seviyorsun? Seni bana çeken sevimli yüzüm mü yoksa karakterim mi? Seni seviyorum çünkü, çünkü ile başlayan cümleler isteyecekler.
Seni seviyorum demek sadece ufak bir başlangıç aslında.
Sevmek, karşındakinin uğruna her şeyi yapabilmek, bütün zorlukları göze alabilmektir. Fakat asıl sevmek, sevdiğinle bir bütün olabilmektir. Onun diğer yarısı olabilmektir. Sen ve ben değil “biz” olabilmektir.
Sevmek sadece seni seviyorum demek değildir. Sadece seni seviyorum diyen zaten sevmemiştir ya da sevmesini bilmemiştir.
Sevgi, saygı, güven, sadakat… Her şeyin temeli olan dört faktör.
Seven insan karşındakine değer veren kimsedir. Ona karşı yalan söylemeyen değil, ondan hiçbir şeyi gizlemeyendir. Ve ömrünün sonuna kadar aldığı her nefeste sevdiğinin adını fısıldayabilecek kişidir.
Sadece seni seviyorum demek hiçbir zaman yetmiyor işte. Bunu karşındakine söyleyebilmek ne kadar güzel olsa da asıl güzel olan belli edebilmek sevdiğini.
Sevgiyi karşındakine hissettirebilmek önemli.
Bizler beklentilerimizi kısıtlayamayan, onları doyuramayan kişileriz. Hiçbir zaman yetinmeyiz iki kelimeyle, yetinmek istemeyiz.
Seni seviyorum cümlesi anlıktır ve o an için bizi göklere uçurur. Ama bize asıl mutluluğu yaşatan davranışlarla birlikte gelen seni seviyorum cümlesidir. Sıcak bir tebessüm yeter de artar belki de…